Het nieuws van Curaçao

De aangifte die eind februari door 30 ‘bezorgde burgers’ werd ingediend bij het parket procureur-generaal bevat een chronologisch relaas van de gebeurtenissen bij en rond de Veiligheidsdienst Curaçao (VDC), die zo veel mogelijk met schriftelijke stukken wordt onderbouwd. In drie delen de in de aangifte beschreven gebeurtenissen met vermelding van de bijlagen, zonder de bijlagen te publiceren.

33) Ministers Schotte, Wilsoe en Jamaloodin geven op 4 mei 2012 een persconferentie over hun ‘shut down’ van de VDC en over het kopiëren van alle VDC-data. Daarbij wordt door hun gesteld: ,,Er is met behulp van Forensic Services Caribbean (FSC) een kopie van de bestanden en server gemaakt, maar die is altijd veilig bewaard geweest en gebleven op het kantoor van de VDC en heeft nooit de burelen verlaten” (bijlage 16a). Het feit dat Jamaloodin, de minister van Financiën, onderdeel uitmaakt van de persconferentie, is opmerkelijk, omdat de VDC niet tot zijn portefeuille behoord en omdat hij, voordat hij minister werd, blijkens het sms-verkeer tussen hem en VDC-medewerker Pietersz onrechtmatig een structurele vorm zocht om beschikking te krijgen over VDC-informatie (onderzoek Sint Jago met betrekking tot Pietersz).
34) Deze verklaring staat haaks op wat de advocate van de VDC-netwerkbeheerder, mr. Melrose Bloem, vervolgens op 8 mei 2012 verklaart in het Antilliaans Dagblad en op Radio Wereldomroep Nederland. Volgens de advocaat is het vreemd dat de premier in het parlement die vrijdag geen melding heeft gemaakt van de aangifte van haar cliënt bij de landsrecherche. ,,Mijn cliënt is in opdracht van crisismanager Frank Calmero en het nieuwe hoofd van de dienst Michael Römer tot twee maal toe gedwongen om informatie van de dienst aan derden te verstekken. Ook heeft (..) gezien dat er gegevens gekopieerd zijn en uit de dienst gehaald. Met koffers tegelijk zag hij mensen de deur uitlopen. Het lijkt erop alsof premier Schotte bewust informatie aan de Staten heeft achtergehouden. De aangifte van deze strafbare feiten door (..) is toch van groot belang in deze zaak” (bijlage 17).
35) Daarnaast pleit mr. Bloem in hetzelfde interview voor opheffing van de geheimhoudingsplicht van de netwerkbeheerder: ,,In het kader van fair play zou het de minister sieren als hij mijn cliënt zou ontheffen van zijn geheimhoudingsplicht zodat hij zich tegen de openbare beschuldigingen kan verdedigen.”
36) Enige reactie van Schotte en Wilsoe op het verzoek van opheffing van geheimhoudingsplicht blijft uit. Mogelijk is dit om hun eigen strafbare instructies en handelen te kunnen verdoezelen. In dit geval achten Schotte, Wilsoe en de Commissie van Toezicht wat er heeft plaatsgevonden (het afgeven van paswoorden en het kopiëren en het in handen van derden geven van de acces control en inlichtingen van de diverse veiligheidsdiensten) niet zo ernstig als het vermeende ‘lek’, dat eerder publiekelijk moest worden gecommuniceerd om zodoende het vertrouwen te herstellen in de Veiligheidsdienst.
37) Statenvoorzitter Ivar Asjes verklaart vervolgens op 25 mei 2012 tegenover de pers (Antilliaans Dagblad): ,,Uit het rapport van de Commissie van Toezicht (CvT) op VDC blijkt dat er inderdaad gegevens van VNA/VDC zijn ontvreemd en dat er inderdaad informatie van de VNA/VDC zou zijn verdwenen.” (..) ,,Plus het feit dat gevoelige informatie in handen is gekomen van derden” (bijlage 18).
38) De eerste vraag die rijst is: waarom een sporenonderzoek op het netwerksysteem naar een scan van een document dat uitgeprint is en aan Dindial is gegeven? Een onderzoek op de printers/scanners zou hierbij kunnen volstaan. Een sporenonderzoek verklaart in geen geval waarom netwerkpaswoorden moest worden afgegeven. Het verklaart ook niet waarom alle veiligheidsdiensten informatie moest worden gekopieerd. En al helemaal niet waarom de acces control zou moeten worden gekopieerd.
39) Een andere vraag die rijst: met welk doel wilde Schotte de VDC en de andere inlichtingendiensteninformatie tot zijn beschikking hebben?
40) De volgende vraag: is er bijvoorbeeld daarna belangrijke informatie verwijderd c.q. bewerkt?
41) Naast een reeks onbegrijpelijke ‘geheime’ besluiten van de CvT binnen de veiligheidsdienst VDC, verzorgde CvT VDC-bestuurslid en Soab-directeur Geomaly Martes (STBNO deed toen nog geen backgroundonderzoek) hierop een reeks ‘geen zwaarwegende bezwaar’ adviezen ten aanzien van voorgedragen overheidscommissarissen van dubieus kaliber. Zo werd de dubieuze Amparo dos Santos onder ander president-commissaris CPA op referenties van casinobaas Cocochi Prins. Amparo’s broer, Luigi dos Santos, werd bestuurslid van de Gaming Control Board. Zijn andere broer, tevens loterijenkoning Robbie dos Santos, die reeds sinds 2008 verdacht was van grootschalige illegale gokpraktijken en witwassen, en zijn advocaat en vriend Marius Römer werden zelfs bestuurslid bij loterijentoezichthouder FWNK. Gino Campbell, de huisaccountant van casinobaas Rudy Pizziolo werd directeur van casinotoezichthouder GCB, Luigi dos Santos bestuurslid bij FWNK. Lovers-directeur Oswald van der Dijs commissaris bij Aqualectra. Idem dito geldt voor een positieve screening (,,The investigative work by our authorities has allowed us to determine the absolute fitness”) voor de benoeming van de op Sint Maarten wonende Siciliaanse casinokoning Francesco Corallo als voorzitter van Raad van Commissarissen van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten door VDC-crisismanager Michael Römer. Kennelijk achtte vervolgens CvT VDC-lid en Soab-directeur Geomaly Martes bij deze bestuursleden ook geen belangenconflicten van belang. De goedgekeurde VDC-screenings werden vervolgens onder de verantwoordelijkheid van CvT VDC-commissaris (tevens Soab-directeur) Geomaly Martes van geen ‘geen zwaarwegende bezwaren‘ adviezen voorzien. Een ander vermoeden van verdenking dat een en ander onrechtmatig is gebeurd is dat uitgerekend deze genoemde ‘geen bezwaaradviezen’ adviezen van genoemde opmerkelijke bestuursleden in overheids-nv’s uit 2011 niet terug zijn te vinden op www.soab.cw. Dat er daadwerkelijk VDC-informatie is gedeletet, wordt aldus vermoed uit de benoemingen van partijfinanciers en/of vrienden van partijfinanciers in zowel de regering-Schotte als de diverse commissariaten bij overheids-nv’s.
42) Op 11 oktober 2012 laat officier van justitie mr. Heiko de Jong de netwerkbeheerder weten dat een onderzoek naar mogelijke strafbare feiten naar intimidatie en bedreigingen tegen zijn persoon niets heeft opgeleverd (bijlage 19). De Jong doet daarbij voorkomen dat de aangifte van de netwerkbeheerder ging over gedragingen jegens zijn persoon, terwijl de aangifte in essentie ging over een reeks van strafbare feiten in 2012 om ongeoorloofde toegang tot het netwerk door Römer, Calmero, Schotte, Van Leeuwen, Kouprie, hun bedrijven en de Colombianen tot de Veiligheidsdienstsystemen en het kopiëren van informatie van derde inlichtingendiensten.
43) Op 3 maart 2013 verschijnt een artikel in de Amigoe over een rapport, waaruit wordt gequote dat Römer naderhand alsnog negatief gescreend werd voor zijn functie bij de VDC. ,,Het hoeft geen betoog dat de besproken arrogantie, hypocrisie, discriminatie en gebrek aan veerkracht, waar een algemene consensus over bestaat, ons ernstige zorgen baart”, aldus de opstellers van het rapport over Römer (bijlage 20).
44) Naast de bevindingen van zijn eigen collega’s wordt in het rapport ook gewezen op de ‘heel aparte wijze’ waarop Römer zijn intrede heeft gedaan binnen de VDC. ,,Römer werd assistent van Frank Calmero, die als crisismanager werd aangesteld nadat Gumbs door kabinet-Schotte opzij werd geschoven. Na het vertrek van Calmero werd Römer bij landsbesluit als crisismanager aangesteld. Maar iedereen die bij de VDC komt werken moet vooraf worden gescreend. Bij Römer is dit achteraf gebeurd. Volgens de opstellers van het rapport is dit punt van belang, omdat het voor een dienst als de VDC van eminent belang is dat haar neutraliteit, desnoods schijn van neutraliteit, gewaarborgd blijft.” Römer werd aldus ongescreend bij Landsbesluit benoemd tot crisismanager.
45) In januari 2015 benoemen Asjes en Navarro op aandringen van CvT-leden Vlieg en Martes, ondanks de negatieve screening, bewezen mismanagement en ongeschiktheid Michael Römer in stilte als hoofd VDC.
46) Heden: Een niet goed functionerende Veiligheidsdienst, zonder dat ook zelfs maar adequaat onderzoek verricht is naar strafbare feiten begaan verband houdende met de Veiligheidsdienst en zonder dat de plegers van deze strafbare feiten vervolgd zijn.

De aangifte die eind februari door 30 ‘bezorgde burgers’ werd ingediend bij het parket procureur-generaal bevat een chronologisch relaas van de gebeurtenissen bij en rondom de Veiligheidsdienst Curaçao (VDC), dat zo veel mogelijk met schriftelijke stukken wordt onderbouwd. In drie delen de in de aangifte beschreven gebeurtenissen met vermelding van de bijlagen, zonder de bijlagen te publiceren.

21) Op 11 oktober 2011 verklaart Schotte tegenover de Staten dat oordeelsvorming van de Commissie van Toezicht (CvT) vrijwel onmogelijk is door voortdurend ontbreken van overeenstemming tussen de voorzitter De Boer en de beide andere leden, Soab-directeur Geomaly Martes en voorzitter Bezwaaradviescommissie Eduardo ‘Dito’ Vlieg (bijlage 13, pagina 12 e.v.).
22) Op 17 oktober 2011 wordt het screeningsmemo (‘memo’) opnieuw gepubliceerd. Ditmaal door De Telegraaf, waarna de memo nogmaals door de Curaçaose dagbladen wordt overgenomen. Opvallend is dat het dit keer dezelfde versie betreft, maar waarop nu de aantekeningen, streepjes en de initialen R.D. missen. Voor Schotte, Calmero en Römer wordt dit ‘lek’ als aanleiding gegrepen voor een ‘sporenonderzoek’. Even later geven ook CvT-leden Martis en Vlieg (gezien Schottes uitspraken van de week ervoor mogelijk zonder overeenstemming met voorzitter Hans de Boer) aan VDC crisismanager Michael Römer toestemming voor een zogenaamd sporenonderzoek op de veiligheidsdienstsystemen. De reden van een sporenonderzoek vanwege ‘het lekken van de memo’ lijkt gezocht omdat de memo reeds een jaar geleden is gelekt en het bovendien nog steeds een scan van de originele papieren versie betreft. Waarom een sporenonderzoek uitvoeren op de computersystemen als het ‘lek’ evident een kopie betreft van een papieren stuk….
23) Op 29 oktober 2011 gebeuren er opnieuw zaken bij de Veiligheidsdienst die het daglicht niet lijken te kunnen verdragen. In het conceptverslag van de netwerkbeheerder tegenover de ombudsman: ,,Ik zei aan Chris om alles wat er gaande was te registreren. We zagen in de beveiligingscamera dat er mensen het kantoorgebouw naderden. Het waren Nederlands-Europese mannen en ik herkende een van de mannen als Benno die voor Forensic Services werkt. Chris had al hun gegevens en ID overgenomen en genoteerd zoals zijn taak is om een rapport te maken van iedereen die de dienst binnenkomt. Echter in opdracht van Calmero moesten deze gegevens vernietigd worden. Dit in strijd met de veiligheidsvoorschriften van de VDC. (..) De heer Römer vorderde van mij dat ik het password van het systeem moest afgeven (..) Alle informatie van de server van de Veiligheidsdienst werd gekopieerd en de harddisk van de ‘access control’ werd gedupliceerd door de Nederlandse mannen (..) Ik zei aan Römer dat waar ze mee bezig zijn niet correct is omdat nu een bedrijf van buitenaf alle informatie van de dienst heeft. Er is nu een exacte kopie van alle gegevens van de Veiligheidsdienst sinds de oprichting van de dienst en ook gegevens van andere veiligheidsdiensten in de wereld zijn nu in handen van particulieren.”
24) De beide Nederlands Europese mannen waren Benno van Leeuwen van Forensic Services Caribbean (FSC) en Robbert Kouprie van Fox-IT (Nederland).

De situatie is dus dat geheime informatie aan verschillende derden beschikbaar gesteld is, namelijk zowel aan een aantal Colombianen als aan FSC en Fox-IT. Als gevolg van bovenstaande gedragingen kregen Calmero, Römer, Schotte en de vreemden ongelimiteerde en vrije toegang tot de access control en de netwerkinformatie binnen het VDC-systeem. Toegang tot de access control betekent niet alleen dat iedereen die je toestemming geeft bij de informatie kan, maar ook dat je het beleid en de regels van het netwerk kan aanpassen. En daarmee in de praktijk alle aan dat netwerk verbonden informatie ook kan bewerken en/of deleten.
25) De VDC-netwerkbeheerder stapt eind oktober 2011 naar de politie om melding van de misdrijven en wantoestanden binnen de VDC te doen.
26) Begin november 2011 meldt de netwerkbeheerder bovengemelde feiten ook bij de voorzitter van de Commissie van Toezicht, mr. Hans de Boer. Er komt een vertrouwelijk gesprek met De Boer alleen omdat de netwerkbeheerder stelt de beide andere commissieleden (Vlieg en Martis, red) niet te vertrouwen.
27) Op 17 november 2011 komt Calmero opeens met een persverklaring: ,,Degene die zich schuldig heeft gemaakt aan het lekken van de memo zal strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld. VDC heeft hiervoor aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie (OM). (..) Het praten over mijn werk en over onze Veiligheidsdienst is niet iets dat zomaar kan plaatsvinden. Maar wat er in dit geval heeft plaatsgevonden is zo ernstig, dat moet publiekelijk worden gecommuniceerd om zodoende het vertrouwen te herstellen in onze Veiligheidsdienst.” (Bijlage 14) Ook na deze verrassende wending (opheffing geheimhoudingsplicht, persverklaring VDC) en kennelijk zeer serieuze aangifte wordt niets meer van het OM vernomen.
28) Op 16 januari 2012 stapt de netwerkbeheerder nogmaals naar de politie om na zijn meldingen vanaf 29 oktober 2011 aanvullend aangifte te doen.
29) Op 18 januari 2012 wordt de VDC-netwerkbeheerder door Schotte en Römer (Calmero is inmiddels afgetreden), met behulp van het onderzoek van FSC en Fox-IT beschuldigd van diverse strafbare verdenkingen, 3 maanden de toegang tot de VDC-dienstlokalen ontzegd.
30) Op 23 januari 2012 meldt de VDC-netwerkbeheerder zich bij de ombudsman. De twee concept-verslagen in het Nederlands (korter) en Papiaments (uitgebreider) lekken uit. Uit de verslagen blijkt dat informatie van de VDC, maar ook van haar internationale contacten, aan Colombianen is gegeven en tevens aan twee personen verbonden aan privé-ondernemingen. Het verslag maakt melding van ondervraging van de netwerkbeheerder door Colombiaanse functionarissen, in opdracht van het voormalige interim-hoofd van de VDC, Frank Calmero, en zijn opvolger Michael Römer op 20 september 2011.
De netwerkbeheerder kreeg opdracht om zich bij het Breezes Hotel te melden, waar hij werd opgewacht door Calmero en Römer en de opdracht kreeg om met enkele Colombianen te praten. Hij werd naar een kamer gebracht waar hij verhoord werd door drie mannen en een vrouw. Van Calmero kreeg hij te horen dat het zou gaan om een vrouw die een hoge positie had bij Colombiaanse veiligheidsdienst. Van de Colombianen kreeg de netwerkbeheerder te horen dat hij hun namen niet hoefde te weten en deze actie voortvloeide uit een opdracht van premier Schotte. De netwerkbeheerder maakt verder ook melding van twee andere incidenten waarbij hij door zijn superieuren werd gedwongen om interne informatie van de VDC naar buiten te brengen. De eerste keer was op zaterdag 29 oktober toen hij zich bij Fort Amsterdam moest melden om door ‘Nederlands-Europese mannen’ verhoord te worden. De netwerkbeheerder moest het password van de VDC aan deze mannen geven en ook zijn medewerking verlenen opdat ‘alle in het bestand van de VDC opgeslagen vertrouwelijke informatie kon worden overgesluisd en opgeslagen op de gegevensdragers van de twee aanwezige heren’. Volgens de netwerkbeheerder werd alle informatie van de server van de Veiligheidsdienst gekopieerd en de harddisk van de ‘access control’ werd gedupliceerd door de Nederlandse mannen. De medewerker verzette zich hiertegen en verklaarde tegen Römer dat het niet correct was dat een bedrijf van buitenaf alle informatie van de dienst heeft. In het rapport van de ombudsman pagina 3 bijlage 12a onderaan staat vermeld: ,,Er is nu een exacte kopie van alle gegevens van de Veiligheidsdienst sinds de oprichting van de dienst en ook gegevens van andere veiligheidsdiensten in de wereld zijn nu in handen van particulieren.”
31) Op 7 maart 2012 blijkt uit een mediaverklaring van mw. Emily Elhage dat zij het ombudsmanconcept juridisch heeft laten evalueren. In de verklaring komen verdenkingen van een aantal zeer ernstige misdrijven naar voren (Bijlage 15).
32) Ministers Schotte, Wilsoe en Jamaloodin verklaren tijdens een persconferentie op 4 mei 2012 over de ‘shut down’ van de VDC de schorsing van 4 VDC-medewerkers (inclusief de netwerkbeheerder die meldingen en aangifte had gedaan) die naar hun zeggen een ‘coup’ zouden hebben willen plegen. (Bijlage 16 a en b) Dat zou volgens Schotte, Wilsoe en Jamaloodin blijken uit het sporenonderzoek van Römer, FSC en Fox-IT, een onderzoek dat het predicaat ‘zeer geheim’ heeft meegekregen. De vier medewerkers zijn de adjunct-directeur Sint Jago, de analist van de memo, de netwerkbeheerder en een teamchef van Gumbs. De 4 VDC-medewerkers kunnen zich niet verdedigen tegen de openbare schorsing en beschuldigingen vanwege hun geheimhoudingsplicht. Schotte, Wilsoe en Jamaloodin uiten hun publieke aantijgingen desondanks in weerwil van het niet ontheffen van de geheimhoudingsplicht van de 4 VDC-medewerkers zodat er geen tegenspraak plaats kan vinden.

De aangifte die eind februari door 30 ‘bezorgde burgers’ werd ingediend bij het parket procureur-generaal bevat een chronologisch relaas van de gebeurtenissen bij en rond de Veiligheidsdienst Curaçao (VDC), die zo veel mogelijk met schriftelijke stukken wordt onderbouwd. In drie delen de in de aangifte beschreven gebeurtenissen met vermelding van de bijlagen, zonder de bijlagen te publiceren.

1) Op 27 oktober 2010, kort na het ontstaan van het Land Curaçao, stellen toenmalig premier Schotte en toenmalig minister van Justitie Elmer Wilsoe - in plaats van waarnemend hoofd VDC Rudy Sint Jago - Liza Dindial (hierna ‘Dindial’) onrechtmatig (namelijk zonder landsbesluit en zonder screening) als interim-hoofd VDC aan om de toenmalige ministersscreening af te ronden.
2) Op 28 oktober 2010 stellen Schotte en Wilsoe het hoofd VDC (Edsel Gumbs) op onheuse gronden op non-actief (zie vonnissen als bijlage toegevoegd).
3) Op 22 november 2010 schrijft Dindial, tegen de waarheid in, een brief gericht aan Schotte dat de screening van kandidaat-ministers plaatsvindt op basis van een questionnaire door de ministers in te vullen en niet op basis van een staat van inlichtingen (Bijlage 1). In werkelijkheid vond de screening echter gebruikelijk plaats op basis van inlichtingen verzameld door de Veiligheidsdienst en niet alleen op basis van een door de betrokken kandidaten zelf in te vullen questionnaire (vragenlijst). Door deze valse voorstelling van zaken is kennelijk opzettelijk het later uitgelekte memo waaruit blijkt dat er een divers aantal ministers toentertijd zwaar negatief gescreend waren buiten beschouwing gelaten (Bijlage 2).
4) Op 23 november 2010 weigeren zowel Schotte en Wilsoe gehoor te geven aan het rechtbankvonnis om Gumbs weer toe te laten tot de dienstlokalen (Bijlage 3, vonnis).
5) In november 2010 geeft Dindial de netwerkbeheerder opdracht alle binnen de VDC aanwezige inlichtingendata online beschikbaar te maken met een inlogcode voor Schotte. De netwerkbeheerder legt Dindial uit dat deze opdracht alleen van het hoofd kan komen na overleg met de Commissie van Toezicht (Hierna CvT VDC) en bovendien tegen alle regels en wetten in gaat. Dindial legt zich hierbij neer.
6) In het najaar van 2010 lekt het screeningsmemo uit (zie bijlage 2). Het memo heeft alle kenmerken van een kopie van het papieren origineel. Schaduwen van nietjes, streepjes van de scan, evenals aantekeningen en paraferingen van analist R.D. staan erop.
7) Op 23 november 2010 wordt Dindials aanstelling door de rechter als onrechtmatig beoordeeld (zie bijlage 3).
8) Op 21 december 2010 doet adjunct-directeur Rudy Sint Jago aangifte tegen VDC-teamchef Lourens Pietersz (hierna ‘Pietersz’) wegens het heimelijk achter de rug van de VDC om afreizen naar Sint Maarten om te vergaderen met Gerrit Schotte, George Jamaloodin en Theo Heyliger in het partijgebouw van Heyliger (bijlage 4, ambtsbericht officier van justitie dd. 17 februari noemt deze aangifte).
9) Schotte en Wilsoe weigeren op 23 december 2010 opnieuw gehoor te geven aan de uitvoering van een nieuw vonnis om het VDC-hoofd Gumbs weer toe te laten tot de dienstlokalen (Bijlage 5, vonnis).
10) Schotte tracht per brief van 30 december 2010 de in opspraak geraakte Pietersz gedurende het onderzoek terug te zetten binnen de VDC (bijlage 6).
11) In januari en februari 2011 trachten ook CvT VDC-leden Geomaly Martes en Eduardo Vlieg de voorzitter van de CvT mr. Hans de Boer, zonder succes, te doen bewegen de in opspraak geraakte Pietersz alsnog terug te brengen binnen de VDC (bijlage 7 en 7a).
12) Op 10 februari 2011 doet adjunct-directeur VDC Sint Jago een aanvullende aangifte tegen Pietersz. Ditmaal voegt hij verdacht sms-verkeer toe uit 2010 die Pietersz met George Jamaloodin onderhield. Die gaan onder anderen over verzoeken en aanbieden van geldleningen. De sms’jes gaan tevens over verzoeken tot geldleningen in ruil voor contraprestaties, die bestaan uit het leveren van vertrouwelijke VDC-informatie aan Jamaloodin (bijlage 8).
13) In februari 2011 wordt Sint Jago ziek. Hij wordt vervangen door Frank Calmero als crisismanager. Ook Calmero werd aangesteld door Schotte en Wilsoe, en, net als Dindial, tegen de regels in, ten onrechte niet eerst gescreend. Ook Calmero, net als eerder Dindial, geeft de netwerkbeheerder de opdracht de veiligheidsdienst data online en met inlogcode beschikbaar te maken voor Schotte. De netwerkbeheerder legt weer uit dat dit tegen alle regels en wetten ingaat en weigert zulks.
14) Op 24 mei 2011 wordt Michael Römer (hierna ‘Römer’) zonder screening (en hiermee onrechtmatig) aangesteld als assistent van Calmero.
15) Römer geeft de netwerkbeheerder, net als Dindial en Calmero, onbevoegd (hij is slechts de assistent van Calmero en niet bevoegd hiertoe) opnieuw de opdracht, de beschikbare inlichtingendienstendata online en met inlogcode beschikbaar te maken voor Schotte. Over de herhaalde pogingen van Dindial, Calmero en Römer zal de advocaat van een VDC-netwerkbeheerder hierover later, op 8 mei 2012, aan Antilliaans Dagblad en Radio Wereldomroep Nederland verklaren: ,,De Veiligheidsdienst van Curaçao (VDC) had in 2010 zo veel belastende informatie in bezit dat zij ernstig bezorgd was dat de premier zelf belastende informatie zou weghalen bij de dienst.” (bijlage 9).
16) Hoewel Schotte, Dindial, Calmero en Römer verschillende pogingen ondernamen de VDC en andere inlichtingendiensteninformatie beschikbaar te maken voor Schotte, weet de netwerkbeheerder, ondanks grote druk, dat vooralsnog te voorkomen.
Uit de hiernavolgende acties lijkt vervolgens sprake van een doelgericht en vooropgezet plan om alsnog de beschikking te krijgen over alle informatie, alsook de tools in handen te krijgen die VDC-informatie te kunnen bewerken c.q. te verwijderen.
17) Schotte sluit in augustus 2011 in Colombia - zonder daartoe gerechtigd te zijn - een akkoord met een Colombiaanse inlichtingendienst (bijlage 10). Deze overeenkomst, naar zeggen van PR-man Ramsay Soemanta, betreft een overeenkomst op het gebied van veiligheid, waaronder de bestrijding van corruptie, georganiseerde misdaad en drugsoverlast’ tussen de landen Curaçao en Colombia. Op de bijgevoegde foto van Soemanta zit Schotte aan tafel met onder andere een man in een uniform van Dipol. Schotte is niet gerechtigd om contracten buiten het Koninkrijk aan te gaan zonder toestemming van de Rijksministerraad en zonder hierin het ministerie van Buitenlandse Zaken te betrekken.
18) Schotte, Wilsoe, Römer, Calmero, Vlieg en Martes weigeren vervolgens (opnieuw) om gehoor te geven aan een vonnis om Gumbs terug toe te laten in zijn functie (bijlage 11, vonnis).
19) Daarentegen wordt VDC-hoofd Gumbs op 8 september 2011 opnieuw de toegang tot de dienstlokalen en het dienstgebouw ontzegd. Voor de vierde keer op rij worden de uitspraken van de rechtbank niet gerespecteerd. Gumbs wordt dus tegen gerechtelijke uitspraken in systematisch geweigerd zijn functie uit te voeren en klaarblijkelijk moet er per se iemand anders in zijn plaats komen.
20) Op 20 september 2011 gebeuren er zaken bij de VDC die de hele samenleving alsmede inlichtingendiensten in het buitenland doet opschrikken, als twee conceptverslagen van de ombudsman over de VDC-netwerkbeheerder uitlekken (bijlage 12a en 12b). Blijkens het in klad opgesteld verslag in zowel Nederlands als Papiaments, dwingen Calmero en Römer op 20 september 2011 de IT- netwerkbeheerder om in strijd met artikel 30 LVDC geheime gegevens te verstrekken aan hem onbekende Colombianen, die zich weigerden tegenover de netwerkbeheerder te identificeren. Een en ander diende volgens Calmero en Römer te gebeuren in opdracht van Schotte. De specifieke vragen die de netwerkbeheerder moest beantwoorden, betreffen technische toegang tot en over het informatienetwerk en de inlichtingendatabase. Calmero en Römer lieten de netwerkbeheerder vervolgens alleen met de hem onbekende mensen om hem vrij alle vragen hierover te kunnen stellen. Als gevolg kregen derden (Calmero, Römer, Schotte en de Colombianen) essentiële en zeer geheime netwerkinformatie van het VDC-systeem in handen.