Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het is gelukt om koraal dat is ontstaan in een reageerbuis van onderzoekers bij Carmabi volwassen te laten worden en te laten voortplanten met natuurlijk koraal. Daarmee is er een grote stap gezet in de strijd tegen de achteruitgang van de koraalriffen. Dat meldt het Marine Research Station Carmabi via de sociale media.


Onderzoekers van het Duitse Secore International, de Universiteit van Amsterdam en het Curaçaose Carmabi Marine Research Station zijn er voor het eerst in geslaagd om deze lab-gekweekte kolonies groot te brengen. Het gaat om het bedreigde elandshoornkoraal.
,,In 2011 zijn nakomelingen van het bedreigde elandshoornkoraal gekweekt uit vruchtbaar materiaal en een jaar later terug geplant in het rif”, legt Valérie Chamberland, promovendus van het Institute for Biodiversity and Ecosystem Dynamics van de Universiteit van Amsterdam en koraalrifecoloog bij Carmabi uit. ,,Binnen vier jaar zijn deze koralen gegroeid tot een formaat van een voetbal en hebben ze zich voortgeplant, zowel onderling als met de natuurlijke omgeving.”
Dat nu blijkt dat deze elandshoornkoralen een geslachtsrijpheid kunnen bereiken binnen vier jaar is volgens de onderzoekers ‘opwindend nieuws’. ,,Nu weten we dat de nakomelingen van de koralen die in het laboratorium zijn geweekt kunnen bijdragen als bron van vruchtbaar materiaal”, legt Chamberland uit. Op deze manier zouden er nieuwe genotypen kunnen ontstaan die mogelijk beter met de huidige omstandigheden van het rif kunnen omgaan dan hun voorouders.
Door zijn vorm behoort elandshoornkoraal tot de belangrijkste rif vormende koralen in het Caribisch gebied. Vanwege zijn grote omvang en de grote takachtige structuur vormt dit koraal een natuurlijke barricade in de zee, waardoor de kust wordt beschermd bij stormen. Ook zijn er vele andere organismen in het rif afhankelijk van dit koraal. In de afgelopen decennia is de hoeveelheid elandskoraal in de regio met tachtig tot negentig procent afgenomen.
Dit soort koraal plant zich een, maximaal twee keer per jaar voort, een aantal dagen na de volle maan in augustus. Tijdens deze zogenoemde paainachten worden de vruchtbare pakketjes uit het water gevist. Vervolgens worden de zaad- en eicellen in het lab bij elkaar gebracht zodat er via reageerbuisbevruchting koraalembyro’s ontstaan. Deze ontwikkelen zich binnen een paar dagen tot larven die rondzwemmen en die zich uiteindelijk vasthechten aan een speciaal ontwikkelde ondergrond. Na een korte tijd in het laboratorium wordt deze ondergrond vervolgens neergezet in het rif.
Chamberlands benadrukt dat er voor elk rif een andere methode moet worden gehanteerd. ,,Voor ieder afzonderlijk rif is een specifieke oplossing nodig om de oorzaken van de achteruitgang te kunnen aanpakken”, stelt zij. Het uitzetten van jong koraal is niet genoeg. Er moet ook worden gekeken naar visserijquota’s, kustbescherming en de aanpak van vervuiling om de koralen niet verder te beschadigen.